Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka 800 12 12 12
Opcje widoku
Powiększ tekst
Powiększ tekst
Pomniejsz tekst
Pomniejsz tekst
Kontrast
Kontrast
Podkreślenie linków
Podkreślenie linków
Deklaracja dostępności
Deklaracja dostępności
Reset
Reset

Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem – doświadczenia z dźwiękiem.

Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem – doświadczenia z dźwiękiem.

Dlaczego warto podjąć temat hałasu?

Problem hałasu jest o tyle istotny, iż większość z nas mieszka w miastach i od najmłodszych lat jest narażona na jego skutki. Żyjemy coraz szybciej i coraz głośniejsze jest nasze otoczenie. Pracujemy nie tylko przy głośnych maszynach, ale też stale szumiących komputerach czy innych urządzeniach biurowych. Hałaśliwa muzyka w  sklepach, krzyczące reklamy w radio, telewizji i marketach. Nasz słuch ulega regularnemu przytępieniu, mówimy coraz głośniej powodując tym samym jeszcze większy hałas... Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, że hałas jest formą agresji na nasz organizm i osłabia go? Warto zachęcić dzieci i młodzież, aby starała się eliminować zbędny hałas ze swojego życia. Najprostszym przykładem może tu być zastąpienie krzyku dialogiem i spokojną rozmową, odreagowanie stresu (np. szkolnego) spacerem w parku zamiast głośną muzyka itd. Gdy wszyscy się wy[1]ciszymy, zrobimy krok do przodu w dążeniu do życia w pokojowym społeczeństwie.

Typy hałasu:

  1. Hałas infradźwiękowy

Bardzo wolno powtarzające się drgania ośrodka (np. powietrza lub wody). Infradźwięki są odbierane główne drogą słuchową. Infradźwięki, choć niesłyszalne dla nas, działają na cały organizm ludzki. Wnikają przez ucho, pobudzają narząd równowagi, są odbierane przez skórę. Wywołują drgania rezonansowe klatki piersiowej, przepony brzusznej i organów trawiennych. Naturalne źródła infradźwięków to np. szum fal morskich, wodospadu, fale sejsmiczne, antropogeniczne to m.in. drgania mostów, silniki rakietowe, eksplozje. Infradźwięki odbierane są niektóre zwierzęta np. przez słonie i wieloryby.

  1. Hałas ultradźwiękowy

Bardzo szybko powtarzające się drgania ośrodka. Ultradźwięki słyszą i widzą delfiny, nietoperze, myszy, koty, fretki, szczury. Hałas tego typu może wnikać do organizmu przez narząd słuchu, jak też całą powierzchnią ciała. Badania wpływu hałasu ultradźwiękowego na stan narządu słuchu są utrudnione, ponieważ w warunkach przemysłowych ultradźwiękom towarzyszy zazwyczaj hałas słyszalny i trudno je odróżnić. Ze względu na źródła hałasu, wyróżniamy: hałas drogowy, hałas kolejowy i lotniczy, hałas przemysłowy, hałas osiedlowy.

 

Uczniowie klas I-III podczas edukacji zdalnej, a przedszkolaki podczas zajęć stacjonarnych wykonali wiele doświadczeń z dźwiękiem. Polecamy również Wam wszystkim czytającym, aby takie doświadczenia wykonać. Oto opisy kilku z nich:

Doświadczenie I „ZOBACZYĆ DŹWIĘK I”

Materiały:

  • miseczka z wodą
  • mały przedmiot

Zobrazujcie pojęcie fali dźwiękowej wykorzystując doświadczenie z miseczką wody:

  • dziecko wrzuca do miseczki z wodą mały przedmiot,
  • obserwujcie zachodzące zmiany.

Wyjaśnienie: Dźwięk rozchodzi się w postaci fal podobnie jak rozchodzą się fale na wodzie. Przewód słuchowy doprowadza fale dźwiękowe do błony bębenkowej.

 

Doświadczenie I „ZOBACZYĆ DŹWIĘK II”

Materiały:

  • opakowanie po jogurcie lub pusta puszka np. po kukurydzy
  • balon lub folia aluminiowa
  • gumka recepturka
  • warząchew
  • garnek
  • sól gruboziarnista lub ziarnka ryżu

Balon lub folię rozciągnij na puszce i przymocuj gumką. Połóż na balonie kilka ziarenek soli lub ryżu. Garnek umieść w pobliżu puszki i drewnianą łyżką uderz mocno w ścianę garnka. Obserwujcie ziarna - skaczą do góry.

Wyjaśnienie: Fala dźwiękowa dotarła do puszki i wprawiła balon/folię w wibracje. Drgania wprawiły ziarna w ruch i zaczęły one wirować w powietrzu. W uchu człowieka dzieje się podobnie: fala dźwiękowa dociera do błony bębenkowej, która drga i przekazuje drgania 3 kosteczkom słuchowym, przenoszącym je dalej, do organu słuchu, którym jest ślimak. Ślimak zawiera płyn, więc fale dźwiękowe łatwo przez niego przechodzą. Dalej sygnał przekazywany jest do mózgu.

 

Doświadczenie III „Odbicie dźwięku”

Materiały:

  • 2 kartonowe tuby
  • karton
  • tykający zegarek
  • kawałki pianki i tkaniny

Ustaw karton poziomo, tuby ułóż równolegle do siebie (w odległości ok. 6 cm od kartonu), a następęnie rozsuń w przedniej części (końcówki tylne tub są bliżej siebie a przednie są oddalone bardziej od siebie, na kształt 2 boków trapezu). U wylotu jednej z tub umieść zegarek i przyłóż ucho do drugiej tuby. Usłyszysz wyraźne tykanie zegara. Zrób kilka prób przykrywając karton najpierw tkaniną następnie pianką. Czy dźwięk odbija się lepiej czy gorzej niż poprzednio?

Wyjaśnienie: Dźwięk przechodzi przez pierwszą tubę, odbija się od kartonu i wpada do drugiej.

 

Zapraszamy do galerii zdjęć z naszych doświadczeń i do obejrzenia „Lekcji ciszy”, którą pokazała nam na filmie Ania z klasy I.

Film

Data dodania: 2021-04-25 23:28:46
Data edycji: 2021-04-25 23:47:55
Ilość wyświetleń: 482

Konkursy

Zapraszamy do udziału w szkolnych konkursach!
Więcej informacji

Archiwum aktualności 2010-2018

Wejdź i zapoznaj się z archiwum aktualności naszej szkoły.
Więcej informacji

Kalendarz

Klasy

Przejdź na stronę swojej klasy zobacz najnowsze wpisy!
Więcej informacji
Bądź z nami
ePUAP: /SPStudzian/SkrytkaESP
Biuletynu Informacji Publicznej
Biuletynu Informacji Publicznej