Czym jest choinka?

Choinką nazywa się udekorowane drzewko iglaste (świerk, jodłę, sosnę), które dekoruje się zgodnie z tradycją w Wigilię. W ludowych wierzeniach drzewo jest symbolem życia, płodności i odrodzenia.

W Europie zwyczaj ubierania choinki  zapoczątkowali Niemcy. Do Polski tradycja ta przywędrowała wraz z zaborem pruskim między XVIII a XIX wiekiem. Zachęcali do tego stacjonujący na naszych terenach żołnierze oraz urzędnicy. W tamtych czasach największą popularność choinka zyskała wśród arystokracji, a dopiero późnej przyjęła się wśród pozostałej ludności. Na wsi choinki pojawiły się dopiero w okresie międzywojennym – głównie w rejonach Polski południowej i centralnej.

Zwyczaj przyozdabiania drzewka szczególnie upodobali sobie mieszkańcy południa Polski. Górale mieli swoją, odrębną koncepcję, którą nazywali ,,jutka". Góralska tradycja różniła się tym, że drzewko wieszało się do góry nogami i przyozdabiało  różnego rodzaju słodyczami i suszonymi owocami. Słodkie łakocie wieszano specjalnie nad płonącymi świeczkami, aby te mogły spadać na ziemię i być zjadane przez domowników.

Choinka jest symbolem życia.

W pierwszym tygodniu grudnia uczniowie klasy I rozmawiali o Świętach Bożego Narodzenia i tradycjach związanych z nimi.  Dzieci rozwiązywały zagadki  np. Jakie marzenia ma Św. Mikołaj? Uczyły się empatii do drugiego człowieka oraz tego,  że warto się dzielić.  Jedną z tradycji w wielu domach jest ubieranie choinki.  Podczas  zajęć, uczniowie dowiedzieli się, że ozdoby zrobione własnoręcznie  cieszą bardziej, niż   gotowe, kupione  w sklepie. W związku z tym, w ramach zajęć plastycznych  dzieci tworzyły drzewka bożonarodzeniowe - choinki. Z  pomocą rodziców wykorzystywały różne materiały (plastelinę, przedmiotami, gazety, guziki, słodycze, brokat itp.) Ta kreatywna zabawa sprawiła im wiele radości.